Wiersz miłosny A. E. Housmana pod tytułem Dwudziestojednoletni

Dwudziestojednoletni

Dwudziestojednoletni,

Słyszałem rady mędrca:

"Trwoń funty i gwinee,

Lecz nie kapitał serca;

Nie trać dla kogoś głowy —

Najgorsza to ze strat."

Dwudziestojednoletni

Nie słucha takich rad.

 

Dwudziestojednoletni,

Słyszałem, co rzekł dalej:

"Kto odda komuś serce,

Sam płaci — łzą i żalem;

A nic nie zyska — poza

Nie wiedzieć jakim złem."

Dwadzieścia dwa mam lata

I, och, już wiem, już wiem

Przełożył
Stanisław Barańczak