Ponieważ lubiłem cię bardziej

Ponieważ lubiłem cię bardziej

Niż mężczyzna jest wyznać gotowy

I sprawiałem ci przykrość — przyrzekłem,

Że wybiję to sobie z głowy.

Świat miał stać się nam dwojgu przegrodą.

Suche były ostatnie słowa:

"Bądź zdrów", rzekłaś, "zapomnij o mnie".

Odparłem: "Spokojna głowa".

Jeśli miniesz kiedyś ten kopczyk,

Cały w białej gęstwie koniczyn,

Gdzie trójlistna zieleń nie zaszumi,

Nie powita cię w ogóle niczym,

Stań przed krzyżem, odczytaj, czyje

Serce, dawno zmilkłe, grób chowa,

I przyznaj, że ten, kto cię kochał,

Umiał przecież dotrzymać słowa.

Przełożył
Stanisław Barańczak