Wiersz miłosny Adama Mickiewicza pod tytułem Do H (Wezwanie do Neapolu)

Do H*** Wezwanie do Neapolu

(Naśladowanie z Goethego)

Znasz — li ten kraj,

Gdzie cytryna dojrzewa,

Pomarańcz blask

Majowe złoci drzewa?

Gdzie wieńcem bluszcz

Ruiny dawne stroi,

Gdzie buja laur

I cyprys cicho stoi?

Znasz — li ten kraj?

Ach, tam, o moja miła!

Tam był mi raj,

Pókiś ty ze mną była!

 

Znasz — li ten gmach,

Gdzie wielkich sto podwoi,

Gdzie kolumn rząd

I tłum posągów stoi?

A wszystkie mnie

Witają twarzą białą:

Pielgrzymie nasz,

Ach, co się z tobą stało!

Znasz — li ten kraj? —

Ach, tam, o moja miła!

Tam był mi raj,

Pókiś ty ze mną była!

 

Znasz — li ten brzeg,

Gdzie po skalistych górach

Strudzony muł

Swej drogi szuka w chmurach?

Gdzie w głębi jam

Płomieniem wrą opoki,'

A z wierzchu skał

W kaskadach grzmią potoki?

Znasz — li ten kraj?

Ach, tu, o moja miła!

Tu byłby raj,

Gdybyś ty ze mną była!

Neapol. 1829 r. [czerwiec]