Wiersz miłosny Agaty Doroty Kalinowskiej Bouvy pod tytułem Zakochanie (2)

Zakochanie

Radośnie mi i wesoło

I lekko w mej duszy.

Czuję, ze jakaś siła

Obawę w sercu mym kruszy.

 

Ze się przebija chęć nowa

Marzenie się ściele i snuje,

A w jego spełnieniu cudownym

Nowe się szczęście rysuje.

 

I dusza moja samotna

I pustelnicza natura

Łączy się w szczęściu wraz z Tobą

A smutku odpływa gdzieś chmura.

 

I słońce wesołość roztacza

Na niebie, w błękicie, lazurze

Pod niebem, wolne, szczęśliwe

Łączą się serca w naturze.

Paris 1987