Wiersz miłosny Bertolta Brechta pod tytułem Pieśń o ukochanej

Pieśń o ukochanej

1. Wiem, ukochana: teraz wypadają mi włosy

od hulaszczego życia, i muszę leżeć na kamieniach.

Widzicie mnie pijącego najtańszą wódkę, a okrywa

mnie tylko wiatr.

2. Ale był czas, ukochana, gdy byłem czysty.

3. Miałem ją, była silniejsza ode mnie, jak trawa

silniejsza jest od byka: podnosi się znowu.

4. Zobaczyła, że jestem zły, i kochała mnie.

5. Nie pytała, dokąd wiedzie droga, która była jej

drogą, a może wiodła w dół. Gdy dała mi swoje ciało,

powiedziała: to wszystko. I stało się moim ciałem.

6. Teraz nie ma jej już nigdzie, zniknęła jak obłok

po deszczu, zostawiłem ją, a ona spadła, bo to była

jej droga.

7. Ale niekiedy nocą, gdy widzicie mnie pijącego,

widzę jej twarz, pobladłą na wietrze, silną i zwróconą

ku mnie, i wtulam się w wiatr.

Przełożył
Jacek St. Buras