Oszukani

na pewno istniejemy

nasze ciała są niewątpliwe

i ufność nasza nie jest bez znaczenia

bo czyż słowo może być strzałą wypuszczoną w nicość

czasem tylko

głębokość nieba, że tak niebieska

paradoks płci, że zbyt łatwy

budzą w nas obawy

ale

zapobiegliwi jesteśmy

kolej

drogi

bagaż w przechowalni

i przecież pamiętamy o sobie

cegła

dom

okno i drzwi

stoimy twarzą ku zachodzącemu słońcu

i myślimy: wszechświat

a to demiurg drugiego rodzaju

goniąc samicę swojego gatunku

upuścił kroplę nasienia