Wiersz miłosny Bohdana Urbankowskiego pod tytułem Nie budź się - jeszcze
Nie budź się - jeszcze
Bohdan Urbankowski
Nie budź się — jeszcze
nie napisałem ci świata
okno jeszcze nic przezroczyste
ptaki na niebie nie żywe
z ich gardeł piach
sypie się zamiast śpiewu
Nie budź się
jeszcze
leżymy obok siebie
jak martwe rzeczy
puste muszle
wyrzucone na brzeg
czarnego morza
Nie budź się
piszę
ścieżkę na brzegu w stronę świtu