Wiersz miłosny Daniela Naborowskiego pod tytułem Miłości wszytko równo

Miłości wszytko równo

Nie dba miłość na świecie o wysokie stany,

O wielkie majętności, o ród zawołany.

Fraszka u niej posagi z wyprawą gotową

I król sielankę lubi, sielanin królową.