Do sokoła

Stoi samotna dziewica

I spogląda w długie pola,

I czeka swego kochanka.

Wtem ujrzała sokoła wysoko:

"Szczęśliwy sokole! lecisz tam

Podług woli, gdzie chcesz sam,

I wybierasz sobie w lesie

Drzewo, jakie się podoba.

I ja tak uczyniłam,

I jam wybrała jednego,

Już znalazły oczy moje —

Ale inne mi zazdroszczą,

Biada! one mi nie zostawią mojego kochanka,

Chociaż ja ich własności nie pragnęłam nigdy".

Przełożył
Antoni J. Szabrański