Wiersz miłosny Eduarda Morike pod tytułem Do ukochanej
Do ukochanej
Eduard Mörike
Gdy ucieszony twym spojrzeniem
W milczeniu sławię twe piękności,
Słyszę boskiego anioła tchnienie,
Skrytego w duszy twej głębokości.
Zdumienie wraz i uśmiech tryska,
Czyliż nie myli mnie marzenie,
Że właśnie w tobie, o, wiecznie bliska,
Spełnia się moje wielkie pragnienie?
Z głębi do głębi myśl ma wędruje,
Słyszę w dalekich przestrzeniach Boga,
Jak szumią źródła losu czyste.
W oszołomieniu wzrok kieruję
Ku niebu, kędy gwiezdna droga
I śpiewy świateł wiekuiste.
Przełożył
Jan Koprowski