Wiersz miłosny Eduarda Morike pod tytułem Miłość nienasycona

Miłość nienasycona

Miłość jest taka! Miłość jest taka!

Nie zaspokoisz jej żądz we mnie:

Któż jest szaleńcem i do przetaka

Wody naczerpać chce daremnie?

I choćbyś czerpał przez tysiąclecie,

I wciąż całował, całował wiecznie,

Nie syte będzie jej pragnienie.

 

Miłość szalona, miłość ognista

Wciąż nowe budzi pożądania:

Mamy do krwi zranione usta

Od dzisiejszego całowania.

Dziewczyna się uciszać zdaje

Jak jagnię przed ubojem;

Jej wzrok uprasza: dalej, dalej!

Ból większy, większe szczęście moje!

Taka jest miłość, taka wszędzie

Jak długo tego świata.

Nie inaczej Salomon, mędrzec,

Miłował w dawne lata.

Przełożył
Jan Koprowski