Wiersz miłosny Eduarda Morike pod tytułem Miłość nienasycona
Miłość nienasycona
Eduard Mörike
Miłość jest taka! Miłość jest taka!
Nie zaspokoisz jej żądz we mnie:
Któż jest szaleńcem i do przetaka
Wody naczerpać chce daremnie?
I choćbyś czerpał przez tysiąclecie,
I wciąż całował, całował wiecznie,
Nie syte będzie jej pragnienie.
Miłość szalona, miłość ognista
Wciąż nowe budzi pożądania:
Mamy do krwi zranione usta
Od dzisiejszego całowania.
Dziewczyna się uciszać zdaje
Jak jagnię przed ubojem;
Jej wzrok uprasza: dalej, dalej!
Ból większy, większe szczęście moje!
Taka jest miłość, taka wszędzie
Jak długo tego świata.
Nie inaczej Salomon, mędrzec,
Miłował w dawne lata.
Przełożył
Jan Koprowski