Wiersz miłosny Emila Zegadłowicza pod tytułem W południe
W południe
Emil Zegadłowicz
Południe — setna spieka,
chłodziście szumi rzeka —
— chodź! — legniemy w wiklinie,
co ma być to nie minie.
Tyś Jasiu, tyś kochanek,
dla ciebie wiję wianek,
podlewam kwiatki co dnia —
— południe jak pochodnia!
Na południowym szlaku,
przepadli wraz do znaku!
Nogi się poplątały,
wikliny w głos się śmiały.