Lola

Pod drzewem pomarańczy

pieluszek prała stos.

A ma zielone oczy

i fioletowy głos:

— Miłości, której ślad

skrył pomarańczy kwiat!

Woda w pienistej strudze

toczy się pełna słońc,

nad oliwkami wróbel

ćwierka, skrzydlaty brzdąc:

— Miłości, której ślad

skrył pomarańczy kwiat!

Zaledwie ci, Lolito,

skończy się mydło, w krąg

staną toreros świtą:

— Miłości, której ślad

skrył pomarańczy kwiat!

Przełożył
Janusz Strasburger