Wiersz miłosny Friedricha Ruckerta pod tytułem W tobie ostoja

W tobie ostoja

W tobie ostoja,

Miłe spocznienie,

Tęsknota moja

I uciszenie.

 

Ciebie w radości

I złej rozterce

Niech nadal gości

Oko i serce.

 

Przybądź, niech z tobą

Los się uśmiecha,

Furtkę za sobą

Załóż bez echa!

 

Niech nas żelazna

Dłoń nie rozdziela,

Niech serce zazna

Twego wesela,

 

W namiocie oczu

Niech blask twój pała,

Ty go w pomroczu

Wypełnij cała!

Przełożył
Jerzy Litwiniuk