Zali miłością światu zwać

Zali miłością światu zwać się godzi

To, co mi sprawia ból o każdej porze,

Przez co ma dusza od zmysłów odchodzi?

Wierę, nikt tego wybadać nie może.

Gdybym przewidzieć mógł, co z niej wynijdzie,

Jakie mi przyjdzie

Męki znać serdeczne,

Już bym zaniechał jej na wieki wieczne.

Miłości, pomsty od Boga doświadczysz,

Że tylu uciech serce me pozbawiasz.

Wytknąłbym oko, którym krzywię patrzysz

I byłbym w prawie, bo ty nie ustawasz

O każdej dobie grążyć mnie w żałobie.

Mając cię w grobie

Zdałbym się majętny,

A tak żyć muszę jako giermek smętny.

Przełożył
Jerzy Litwiniuk