Jesień

Oddalają się wolno w mgłę wieśniak kulawy

I wól jego roboczy w gęstą mgłę jesieni

Co kryje wioski ludzi i biedne ich sprawy

Idąc w mgłę przywiązaną spojrzeniem do ziemi

Wieśniak nucił piosenkę o smutnej miłości

Że utracił ktoś serce pierścionek i wiarę

Jesień jesień sprawiła śmierć lata radości

Powoli w mgłę odchodzą dwie postaci szare

Przełożył Zbigniew Bieńkowski