Światło księżyca

Księżyc miodem ocieka na ustach szalonych

Żarłoczne są tej nocy ogrody i domy

Gwiazdy do pszczół tańczących stały się podobne

Przelewa się w altanach złote światło miodne

Bo z nieba opadając łagodnie na ziemię

W plastry miodu się łączą księżyca promienie

I skrycie mi się roi słodka awantura

Drżę przed żądłem ognistym tej pszczoły Arktura

Co w ręce mi promieni zwodne rzucił światło

I swój miód księżycowy zebrał z róży wiatrów

Przełożył Artur Międzyrzecki