Na zakończenie

I wpuść śnieg

przez szpary w drzwiach,

wieje wiatr, on się na tym zna.

I zapomnij o Lenie,

dziewczynie, która

sączyła spirytus z lamp.

Zmieszała się z

ilustracjami z Leksykonu Meyera,

Życia zwierząt Brehma.

Wnętrzności, kształty gór, jętka jednodniówka,

i wpuść śnieg

przez szpary w drzwiach

aż na skraj łóżka, aż na brzeg śledziony,

gdzie siedzi pamięć,

gdzie siedzi Lena,

leopard, nienasycona mewa,

kruczki rachunkowe w żółtych

zeszytach i abonuje.

I pozwól wiatrowi wiać,

bo on nic innego nie umie,

i daj Lenie

wypić jeszcze łyk z lampy,

i wpuść śnieg

przez szpary w drzwiach.

Przełożył
Jacek St. Buras