Wiersz miłosny Guntera Kunerta pod tytułem Melodia dla dwojga

Melodia dla dwojga

Ja i ona,

Podeszliśmy jedno do drugiego.

Ona i ja.

 

Wiatr nas owiewał, piasek

Skrzypiał pod naszymi krokami.

 

Woda była szara i gładka i

Nieruchoma i

Nie było jej końca ani ku zachodowi,

Ni ku południowi, ni północy.

 

Byliśmy sami, pozostawieni sobie.

 

Woda była ogromna i wydała się

Nam naraz pełna życia,

Pełna zatopionych pieśni.

 

Śpiewaliśmy je.

Przełożyła
Wanda Markowska