Wiersz miłosny Guntera Kunerta pod tytułem Wczesny ranek

Wczesny ranek

Pustka.

Puste są wszystkie ulice

W ten wczesny, jasny ranek.

Dopiero pierwszy promień

Z naszego nieba

Różowo barwi szyby okien

Długiego muru domów,

Szarych kamiennych fasad,

Wzdłuż których idę

Ja, który przed chwilą wyszedłem

Z twoich ramion, z twego pokoju,

Z twoich drzwi i domu.

 

Tak kiedyś móc odejść ze świata

Powoli, z pełni ciepłej krwi,

W chłód, wiedząc, że się dobrze

Przeżyło życie.

Przełożyła
Janina Brzostowska