Wiersz miłosny Haliny Poświatowskiej pod tytułem namiętność to jest to

namiętność to jest to

namiętność to jest to

o czym śpiewały skrzypce

zamknięte w ciemnym futerale

w dusznym

jak noc

wewnątrz łupiny światła

znaczone paznokciami gwiazd

ona żyje

w twoich słowach z ciepłego granatu

pachnie brzoskwinią

słońcem

schwytanym w zieloną sieć drzewa

dojrzała

przechylona nad spłowiałą trawą

ciąży

ku moim dłoniom otwartym

a ja — zamknięte usta

w obcym języku uczę

słowa — ciasnego jak śmierć

miłość