Wiersz miłosny Hansa Magnusa Enzensbergera pod tytułem Pożegnanie pewnej środy

Pożegnanie pewnej środy

Czarodziejko o słodkim ramieniu

o sercu maleńkim czarodziejko

o podniebieniu z jedwabiu

nie wracaj

Środo pełna kąkoli

Środo żywicy pełna

Czułość

passé défini

 

Z telewizora radośnie się śmieje

nochal lichwiarza

Kontynenty przesłuchują się wzajem

nad ostatecznym ciosem rozprawiają

atomy i prokurenci

Zapanowała radość: ogłoszono powszechny

obowiązek mordowania

 

Środa serum pełna

Środa pełna ołowiu

i życzliwość

dla ludzi tych

pod azbestem tych

pod motocyklami tych

pod gradem kłamstw

i zdychanie

 

Czułość

passé défini

twoje maleńkie serce

chciałbym jak soczewicę

wypluć do słonej wody

morza niewypłakanych łez

bo zdychanie zdycha

kiedy oczy są suche

Przełożył
Grzegorz Prokop