Wiersz miłosny Heinricha Heinego pod tytułem Była piękna jak błysk fali
Była piękna jak błysk fali
Heinrich Heine
Była piękna jak błysk fali
Wydobytej z wód głębiny.
Ale inny dziś całuje
Białą szyjkę mej dziewczyny.
Serce! które umiesz cierpieć,
Strasznej zemsty rzuć miecz krwawy!
Przebacz wszystko zalotnicy,
Przebacz wszystkie złe jej sprawy.
Przełożył
Adam Mieleszko-Maliszkiewicz