Góra "męża i żony"

Jakiż zabawny widok stworzył nam geniusz natury!

Dosyć byłoby męża, tymczasem mamy i żonę.

Na górze od plam śniegu głowa mężczyzny się bieli,

W dole na płaskiej skale rosa obmywa twarz żony.

On jej wyznaje miłość przy jasnym świetle księżyca,

Ona go zawsze kochać w gór tych pustkowiu przyrzeka...

O, skały, co od dawna znacie rozkosze miłości,

Nie gańcie nas, gdy i my młodości użyć chcemy!...

Przełożył
Franciszek Machulski