Wiersz miłosny Ingeborga Bachmanna pod tytułem Korowód

Korowód

Korowód — miłość trwa czasem,

nawet gdy oczy już gasną,

a my wciąż zaglądamy

w jej oczy dawno zagasłe.

 

Chłodny powiew z krateru

powieki muska nam dreszczem;

a potem cisza straszliwa

wstrzyma nam oddech w piersi.

 

Martwe widzieliśmy oczy,

nie zapomnimy ich nigdy.

Miłość trwa zawsze najdłużej,

lecz nie ogarnie nas już.

Przełożył
Grzegorz Prokop