Rusałka

W uścisku ciało twe, doskonałość piersi,

Twe wargi; biodra w mych dłoniach brzemiennych,

Które gdy w ruchu są, cóż, wężami

Pełzając kryją się u twych złotych pośladków.

Gdy wówczas wielkie twe maszynerie miłości

Ruszą we wnętrzach brzucha, zaciekłe, podwodne,

W drobne roziskrzą się ukąszenia

W gorącej ślinie topiąc wszystkie me pustynie.

I jestem wodą w kamiennym czerpaku

Scałowywaną w nicość przez suszące słońce;

Albo Sahary suchym piachem

Wilgoci twej na sobie łaknącym bez końca.

Tak opętane, tak rozpękłe moje całe ja,

Że nie zwiąże połówek mych różany bicz

Kiedy przysiadłszy, królowo, rozwilżasz

Sutki me spiekłe w gorejący ogród.

Aż kochanek twój, z tobą w parze, Paracelsus,

Wyłowię duszę dla ciebie spomiędzy

Mych lędźwi; drżysz w moim uścisku

I cała wilgoć twa przybiera formę łez.

Kanada
Z angielskiego przełożył
Robert Stiller