Jeszcze poczekaj

Chociaż już lato znika za zkrętem,

stygnie upalność dotyku i co dnia

na skrzydłach chłodu zbliża się listopad —

jeszcze poczekaj! Jeszcze nie zdążyłam

na mroźną zimę zgromadzić dość ognia.

Jeszcze w ogrodzie radosnej pamięci

nie posadziłam najpiękniejszych kwiatów.

Póki ostatni liść życia nie opadł

a czułość w sopel lodu nie zakrzepła —

poczekaj! zmienimy w słońce naszą miłość

by już na zawsze starczyło nam ciepła.