Wiersz miłosny Jana Andrzeja Morsztyna pod tytułem Do Jagnieszki

Do Jagnieszki

Nie każda gwiazda takie światło toczy,

Jaki blask twoje wydawają oczy;

Włosy nad złoto są sidła zdradliwe,

W które nam łowisz, panno, serca chciwe;

Z karmazynowym zaś koralem usty

Zrównasz, które nas wabią do rozpusty;

Piersi bez mleka, ale równe mlecznym

nabiałom, równe i lilijom ślicznym;

Alabastrowa czoło jest tablica,

Na której szczęścia mego tajemnica;

Ręka tak gładka i ulana w mierze,

Że każde serce do więzienia bierze.

Stąd-ci mię dzierżą w nieprzetrwanej męce:

Oczy, włos, usta, piersi, czoło, ręce.