Wiersz miłosny Jana Andrzeja Morsztyna pod tytułem Do tejże

Do tejże

Oczy twe nie są oczy, ale słońca jaśnie

Świecące, w których blasku każdy rozum gaśnie;

Usta twe nie są usta, lecz koral rumiany,

Których farbą każdy zmysł zostaje związany;

 

Piersi twe nie są piersi, lecz nieba surowy

Kształt, który wolą nasze zabiera w okowy.

Tak oczy, usta, piersi, rozum, zmysł i wolą

Blaskiem, farbą i kształtem ćmią, wiążą, niewolą.