Wiersz miłosny Jana Czeczota pod tytułem Prząśniczka
Prząśniczka
Jan Czeczot
U prząśniczki siedzą
Jak róże dzieweczki,
Przędzą sobie, przędą
Jedwabne niteczki.
Kręć się, kręć, wrzeciono,
Wić się tobie, wić!
Ta pamięta lepiej,
Czyja dłuższa nić.
Poszedł do Królewca
Młodzieniec z wiciną,
Łzami się zalewał
Żegnając z dziewczyną.
Kręć się, kręć, wrzeciono,
Wić się tobie, wić!
Ta pamięta lepiej,
Czyja dłuższa nić.
Pięknie idzie przędza
Nadobnej dziewczynie.
Pamiętała trzy dni
O wiernym chłopczynie.
Kręć się, kręć, wrzeciono,
Wić się tobie, wić!
Ta pamięta lepiej,
Czyja dłuższa nić.
Inny się młodzieniec
Podsuwa z ubocza
I innemu rada
Dziewczyna ochocza.
Kręć się, kręć, wrzeciono!
Prysła wątła nić;
Wstydem dziewczę płonie,
Wstydź się, dziewczę, wstydź!