Wiersz miłosny Jana Smolika pod tytułem Pieśń IX
Pieśń IX
Jan Smolik
Kryją się gwiazdy, czarne ćmy nachodzą,
Które za sobą rumiany świt wodzą.
Księżyc skrył światłość swoję,
Już dobranoc, serce moje!
A odpuść, jeśli twe spokojne spanie
Płaczliwe moje przerywa śpiewanie,
Bo miłość serce rani,
Już dobranoc, moja pani!
Tymczasem jeśli owdowiałe łoże
Strapionym oczom moim sen dać może,
Niech mi się śni o tobie:
A ja z tobą igram sobie.
A choć też pełnych obietnic nadzieje
Precz tej zawistnej nocy dnia rozwieje,
Znowu zaś się pokuszę,
Bo cię miłować muszę.
Tymczasem niech się serce przez sen bawi,
Co by widziało rado i na jawi.
Te jedną widzę drogę,
Którą cię użyć mogę.