Czucie jesienne

Bujniej, wyżej pnij się, liścia,

Pod okno moje w górze,

Tu, w kraju winnic!

Nagiej pęczniejcie,

Bliźniacze grona, i dojrzewajcie

Prędzej, lśnijcie pełniej!

Was rozmnaża macierzyńskiego słońca

Pożegnalne spojrzenie,

Was obrzmiewa miłego nieba

Owocująca pełnia;

Was ochładza księżyca

Czarodziejskie, przyjazne tchnienie.

I was — ach — z moich oczu

Zraszają

Wiecznie ożywiającej miłości

Nabrzmiałe w pełni łzy.

Przełożył
Julian Przyboś