Wiersz miłosny Johanna Wolfgang Goethego pod tytułem Trylogia namiętności [Strona 4]
Lekko mi, dobrze! W takiej chwili słyszę,
Jak serce moje drży i mocniej bije,
Na dar przedziwny w podzięce najwyższej
Odpowiadając, że znów w piersi żyje.
Chwilo jedyna, obyś wiecznie trwała,
Szczęście melodii i miłość mi dałaś.
Przełożyła
Wanda Markowska