Wiersz miłosny Johanna Wolfgang Goethego pod tytułem Trylogia namiętności [Strona 4]

 

Lekko mi, dobrze! W takiej chwili słyszę,

Jak serce moje drży i mocniej bije,

Na dar przedziwny w podzięce najwyższej

Odpowiadając, że znów w piersi żyje.

Chwilo jedyna, obyś wiecznie trwała,

Szczęście melodii i miłość mi dałaś.

Przełożyła
Wanda Markowska