Miłość i życie

Com dotąd przeżył, nie jest moje; ginie

Każda miniona chwilka

Jak sen, z którego o rannej godzinie

Pamięć zawodna ocala jedynie

Bladych obrazów kilka.

Czas, co ma nadejść, jeszcze nie istnieje,

Jak więc moim być może?

Moją jest chwila, co teraz się dzieje,

I tę, Filido, cała — mam nadzieję —

U twoich stóp położę.

Nie mów więc, że mam naturę niestała,

Że zdrada ci niemiła;

Gdy jakimś cudem przez tę chwilę cała

Jestem ci wierny — już przecie niemałą

Łaskę nam niebo zsyła.

Przełożył
Stanisław Barańczak