Wiersz miłosny Jolanty Nowak-Węklakowej pod tytułem Na złotych słonecznikach
Na złotych słonecznikach
Jolanta Nowak-Węklakowa
za moje odczłowieczenie
za czuwanie skamieniałe
za rąk wiązanie aż do krwi
na złotych słonecznikach wieszam twoje pieluszki
jeszcze cię nie znam
w łące kradzionej z dmuchawcami
w podróży za siódmą rzekę
na złotych słonecznikach wieszam twoje pieluszki
piąstko człowieka od piersi do piersi
nagi wrzasku kąpanego ciała
tak zwyczajnie jutro odejdziesz
od siwej zmęczonej kobiety
na złotych słonecznikach wieszam twoje pieluszki