Wiersz miłosny Julesa Superviella pod tytułem Schwycić [Strona 3]
Czy to jestem ja mimo
Tej twarzy przepłoszonej
I tych nóg zagubionych
W ciężkim jedwabiu nocy.
Nierozsądnego serca
Przy szczelnych okiennicach,
Wielkiego poruszenia
Tego całego domu,
Czy to jestem ja mimo
Tego, co ze mnie wzięła
W swych posępnych bagażach.
Czy to jestem ja jeszcze
To, co pozostawiła.
Przełożył
Zbigniew Bieńkowski