Wiersz miłosny Julesa Superviella pod tytułem Schwycić [Strona 3]

Czy to jestem ja mimo

Tej twarzy przepłoszonej

I tych nóg zagubionych

W ciężkim jedwabiu nocy.

Nierozsądnego serca

Przy szczelnych okiennicach,

Wielkiego poruszenia

Tego całego domu,

Czy to jestem ja mimo

Tego, co ze mnie wzięła

W swych posępnych bagażach.

 

Czy to jestem ja jeszcze

To, co pozostawiła.

Przełożył
Zbigniew Bieńkowski