Wiersz miłosny Juliana Tuwima pod tytułem Nieznajoma

Nieznajoma

Wyglądasz zupełnie jak tajemnicza nieznajoma z wagonu.

Patrzę — i w myślach trzepoce mi romantyczne porwanie,

Tyle lat trwa moje słodkie nierozczarowanie,

Tyś moja — moja do zgonu.

 

Nie wiem, jak myśleć o tobie — a cóż dopiero Słowem

Chwycić cię w uścisk (z daleka) w złotej ulewie czułości!

Tymczasem pokój nawiało ciepłem powietrzem akacjowem

I, oddychając, śmieję się i płaczę z miłości...