Wiersz miłosny Kazimierza Przerwy-Tetmajera pod tytułem Mów do mnie jeszcze... XXXV

Mów do mnie jeszcze

Mów do mnie jeszcze... Za taka rozmową

tęskniłem lata... Każde twoje słowo

słodkie w mem sercu wywołuje dreszcze —

mów do mnie jeszcze...

 

Mów do mnie jeszcze... Ludzie nas nie słyszą,

słowa twe dziwnie poją i kołyszą,

jak kwiatem, każdem słowem twem się pieszczę —

mów do mnie jeszcze...