Z dawnej przeszłości XI

Dlaczegóż teraz nie mogę gdzieś z tobą,

w zaciszu siedząc, wieść cichej rozmowy?

Czemuż nie mogę ująć twych dłoni,

na mym ramieniu uczuć twojej głowy?

Czemuż nie mogę podzielić się z tobą

każdym oddechem, każdym kęsem chleba,

każdą radością i każdą boleścią —

i tylko tak mi wiecznie tęsknić trzeba?...