Wiersz miłosny Krzysztofa Karasek pod tytułem Ciemno w domu

Ciemno w domu

Jak ciemno w tym domu rozglądam się

szukam moich oczu szukam

moich rąk moje oczy

szukają twoich oczu obmacuję

szukam

 

twoich rąk

rozpełzły się

po podłodze niezdarne kraby wypełniają

mroczne kąty ciemne wnętrza tego pokoju

zachyłki

cienia i miłości

w tym domu zaległa ciemność nie poznaję

 

moich oczu nie poznaję

twojej twarzy nie potrafię

odnaleźć rąk moje oczy nie poznają

twoich oczu obmacują szukam moich rąk

nie potrafię

nie odwracaj się nie mów

 

przytul twarz do nieba podłogi przybij okiem

gwiazdę gwoździa nie poruszaj się

nie uciekaj

 

nie widzimy siebie nie poznajemy

nie pytaj nie będziemy nikt

nie może nie odnajdzie

nikogo jak ciemno

ręce mijają ręce usta

mijają usta twarz

 

mija twarz

twoje mija

moje nie poznajemy siebie

nie

widzimy

ty nie poznajesz mnie ja

 

nie poznaję ciebie

jak ciemno