Wiersz miłosny Ludwiga Tiecka pod tytułem Miłość
Miłość
Ludwig Tieck
Z pól melodia z wiatrem leci,
Druh pozdrawia mnie jedyny.
Czemu łza w twym oku świeci?
Patrz, jak słońce miłość zsyła:
Serca jedność połączyła,
Miną rychło złe godziny.
Miłość żyje w słodkich tonach,
Myśli jej mkną gdzieś w oddali,
Tylko chce melodią chwalić
I upiększać wszystko ona.
Wiecznie gości w naszej duszy,
Gdy muzyka dźwiękiem woła,
Niech nikt mowy jej nie głuszy,
Bowiem czuła miłość płynie
Nie po wszystkich drogach, siołach,
I nas tchnienie jej ominie.
Przełożył
Jan Koprowski