Poza wspomnieniem

Żeby odnaleźć szczęście, było trzeba

osiągnąć w pełni jedno: przypomnienie...

Więc szukałem

tu, razem z tobą, w sercu, naszych wspomnień.

A może radość nie miewa historii.

Spoglądając do wnętrza

milczeliśmy oboje. Twoje oczy

były jak gdyby niespokojne stado,

które swe drżenie skupia pod osłoną

topoli... Owa cisza

przemogła nasz wysiłek. Już zmierzchało

ostatecznie na niebie.

Nie potrafiliśmy sobie przypomnieć.

Bryza była na morzu niewidomym dzieckiem.

Przełożył
Janusz Strasburger