Ta sama ziemia

garb na piasku

skamieniałe ściany

uszczelnione okna

i bramy

które swą rozpacz zamknęły w kluczu

na pograniczu dłoni i gardła

wrastam w dom

jak drzewo zapuszcza korzenie

z nadzieją na ślepotę

piły

a przecież na początku

ziemia była sokiem

ptasich gniazd