Wiersz miłosny Marka Wawrzkiewicza pod tytułem Jest noc

Jest noc

Jest noc.

Śpisz jak gałązka w wąskiej strudze wiatru.

A sen jest białym obłokiem popiołu

Nad pochyłością wzgórza, stromą ścianą lasu.

Jest noc.

 

Jezioro — niby gniazdo pełne młodych gwiazd.

Ucichły już jaskółki w piaszczystym urwisku,

Rosa jak szary żagiel płynie na wikliny.

 

Jest noc.

Jak głęboki oddech. Jak milczenie ptaków.

Jak świt, który przecież wstanie z cichej wody

I obudzi gałązkę śpiącą w strudze wiatru.

 

Jest noc.

I krew śpiewa cicho swą ciemną piosenkę.

sierpień 1973