nakryj mnie dzisiaj rzeką

— Tej która we mnie

nakryj mnie dzisiaj rzeką swoich włosów

niech mi odsłonią dzikszą jeszcze miłość

i dzień którego w dzień dostrzec nie sposób

i noc jakiej dotąd przed Tobą nie było

niech mi odsłonią to co już zwątpione

to czego nie mam a przecież mam nadto

niechaj rozpalą żagwie utajone

ogień niech zgaszą popiół zmienią w światło

niech się obróci wzdłuż Twych bioder ziemia

czas niech zatrzaśnie się jak ptak w pułapce

nakryj mnie — proszę — włosów Twoich cieniem

nim Cię przystroję w wiersze i

utracę

Lublin, 14.02.1974