Z cyklu: "Wiersze do Błoka"

Imię twe — w ręku pojmany ptak,

Imię twe — bryłki lodowej smak.

Warg jedno -jedyne spośród drgnięć.

Imię twe — liter pięć.

Piłeczka, locie pojmana dłoń,

Dzwoneczka w ustach srebrzysty ton.

Głaz w wodę rzucony wymawia dźwięk

Imienia twojego, wydając jęk.

I w lekkim tętencie kopyt przez step.

Jest twego imienia donośny śpiew.

I to imię wymówi nam w samą skroń

Strzału odgłosem broń.

Imię twe — ach wielki to dar! —

Imię twe — pocałunku żar,

W powiek tkliwych zastygły brzeg.

Imię twe — pocałunek w śnieg.

Łyk lodowaty, błękitny, czysty.

Z imieniem twoim — sen wieczysty.

Przełożyła
Joanna Salomon