Nie kocham cię

Nie kocham cię. Już namiętności

I cierpień prysnął dawny sen,

Lecz obraz twój w mej duszy gości

Żywy, choć to bezsilny cień.

W krąg marzeń innych gdym objęty,

On wciąż w pamięci wraca próg.

Tak wciąż świątynią zbór zamknięty,

Bożek zwalony — to wciąż Bóg.

Przełożył
Bogdan Ostromęcki