Dziwne dziewczę

Dziwne dziewczę! Ja mówiłem:

Wybierz, co chcesz, sobie;

Kwiat do stroju, do zabawy

Dam diamentów tobie.

A gdyś smutna, na pociechę

Dam piosenkę tkliwą;

A chcesz szczęścia, to dam serce

I miłość prawdziwą.

Ona wszystko razem wzięła,

Razem pomieszała —

W moją piosnkę się przed ludźmi

Jak w kwiatek ubrała.

A gdy łezki miała w oczach,

Gdy na twarzy smutek,

Dość jej było na pociechę

Wiązki niezabudek.

I w czym gorszy, okrutniejszy

Zamęt niepojęty! —

Serce wzięła na zabawkę,

Na szczęście — diamenty...