Do Anny o całowaniu

Anno, zaklinam, naucz się całować,

Całować naucz się, Anusiu, proszę,

Bo umiejętność w tej sztuce rozkosze

Ustokrotnione potrafi darować.

Nie mnie jednemu przychodzi dziwować,

Że usta mając nad maliny słodsze

I oddech wonny jak pachnący groszek,

Pocałowaniem tyle możesz psować.

Bo nie wystarczy wargi do warg ruchem

Zbliżyć łaskawym, zamknione i suche,

Trzeba, by jeden język z drugim igrał:

Pierwej w kochanka ustach twój, a potem

Jego w swe usta przyjmując z powrotem,

Pieść, ssij, pogryzaj, całkiem gdyby migdał.

Przełożył
Jerzy Lisowski