Wiersz miłosny Oskara Jana Tauschinskiego pod tytułem Podarki

Podarki

Daruję ci

myśl pierwszą o poranku

i ostatnią późno w nocy.

 

Daruję ci

wszystkie oblicza radości

a z troski jedynie uśmiech

co je przesłania.

 

Daruję ci

niesforność mą chłopięcą

gdy przyjdziesz

i zdyscyplinowane zachowanie

gdy przyjść nie możesz.

 

Daruję ci

odrobinę pyłu słonecznego

mej mocy

i nic z ołowiowego ciężaru

mej bezsilności.

 

Daruję ci

tlący się ognik

mej nadziei

i nic z mroku

mego zwątpienia.

 

Daruję ci

radosne me przyzwolenie

wszystkich twoich cech

i uznanie pełne

tego co czynisz i czym jesteś.

 

Daruję ci

przeświadczenie, że

posiadasz mnie bez reszty

i świadomość, że

niczego przyjąć nie musisz

czego nie pragniesz.

Przełożył
Stefan H. Kaszyński